radości i smutki wiejskie

Timberland

 

 Miałam 21 lat, wpadłam do mamy w odwiedziny, a tam co? Brat jakoś 14-letni wtedy, dostał od koleżanki szczeniaka!! Bez wiedzy i pytania mojej mamy, czy aby na pewno taki prezent jest mile widziany. No cóż...stało się, nikt psa nie wyrzuci z domu.  Psiak mi się spodobał i postanowiłam zabrać go do siebie na kilka dni. Tak tylko, żeby wiedzieć jak to jest mieć psa. No i wpadłam :) Pies dostał imię, wyprawkę i jest u mnie do dzisiaj :)
W tym roku w październiku Timberland skończy 11 lat.  Ogólnie jest w dobrej formie, jedynie wzrok mu już szwankuje...

Przez pół roku była u nas matka Timberlanda, Mega :) Siostra ją zabrała od ludzi, którzy aby się psa pozbyć próbowali ją wrzucić pod jadący pociąg :( Kochana staruszka, miała 16 lat, a nikt by nie powiedział tego, bo tak żywiołowa była :)  Sporo czasu była u mamy, ale wzięliśmy ją do siebie na wieś, bo chcieliśmy wszyscy, aby końcówkę życia spędziła nie w bloku, a na wsi wśród zieleni i trawy. Na wolności :) Odeszła od nas cichutko. Położyła się spać jak zwykle wieczorem pod naszym łóżkiem, a rano już nie wyszła sama :( Odeszła we śnie. Ogromny ból i rozpacz!! Strata wspaniałego przyjaciela.

Tutaj Mega z moją siostrą i Timberlandem

Później pojawił się kolejny psiak. Ktoś wyjeżdżając na długi majowy weekend, dosłownie wyrzucił psa z jadącego samochodu :(
Nie wiem dlaczego Ciapek, bo tak go nazwaliśmy przyszedł akurat do nas. Nasz dom jest 3 i ostatnim domem od drogi. Po drodze są jeszcze 2 podwórka w których jednak się nie zatrzymał. U nas znalazł dom i był bardzo, bardzo kochanym psiaczkiem :) Niestety, zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach :( Okropnie przeżyłam to. Szukałam go po rowach, łąkach, lasach, w promieniu ok. 3km. Z mężem jeździliśmy prawie 10km. od domu po drogach samochodem i nawoływaliśmy. Tak wspaniałego psa nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek będziemy mieli. Super pilnował kur i nawet jastrzębia potrafił przegonić, jak ten latał nad kurami czy nad naszym domem :) Uwielbiał bawić się z kogutem, a kogut z nim.
Niestety, zdjęć Ciapka nie mam żadnych :( Wszystkie stare zdjęcia przepadły wraz ze starym komputerem :(
Następny psiak jaki jest z nami ciągle, to Ciapek :) Nie potrafiłam mu nadać innego imienia, strata "Starego Ciapka" tak bolała i była tak świeża...Siostra zadzwoniła, że znalazła szczeniaki na śmietniku w pudełku. 1 został u nich, a jednego my zabraliśmy. Nawet nie chcę się wypowiadać na temat ludzi, którzy bezbronne psiaczki potraktowali gorzej jak śmieci. Ciapek u nas ma myślę wspaniały domek :)  I co mnie cieszy, zaczyna tak samo "troszczyć" się o kury jak jego poprzednik :) Wystarczy jedno ostrzegawcze pianie koguta, ze coś jest nie tak, a ten już leci do lasku i sprawdza czy aby na pewno nie ma tam lisa :)

No i ostatni psiak, ale to już do "zadań specjalnych". Iran, pies służbowy mojego męża. Do poszukiwań bandziorów czy ludzi zaginionych. Ten pies z racji tego, że jest psem służbowym, jest psem mojego męża. I to mąż w zasadzie całą opiekę, zabawę i szkolenie bierze na siebie :) Ja jedynie pomagam. Zazwyczaj moja pomoc ogranicza się do zrobienia śladu dla psa, coby mógł ćwiczyć. Bo pies musi ciągle ćwiczyć, coby nie zapomniał jakie jest jego zadanie :)

Po miłości do psów, przyszła miłość do kotów :) Pierwszy kot jaki pojawił się u nas to Totek. Totek, tak jak i następny kot Mruczek, pojawili się w konkretnym celu: polowanie na myszy i spanie w stodole/stajni. No ale kto by takie kruszynki zamknął na noc w stajni? Ja nie miałam serca :P Tak więc koty zawładnęły moim sercem na całego :) Jasne, że polują, śpią w stodole. Ale to jest ich wybór.
Totek to bardziej mój kot, a Mruczek bardziej męża :) I nie dlatego, że my tak chcemy, ale dlatego, że koty tak wybrały. Nawet w nocy jak na łóżko przychodzą, to Mruczek zawsze śpi po stronie męża, a Totek po mojej :)
Totek:

Mruczek:

Totek i Timberland:

Totek i Mruczek:

Psy na szczęście mamy tolerancyjne. Z kotami żyją dobrze, a nawet jak trzeba to kota bronią. Szczególnie Ciapek jest wielkim obrońcą kotów :) Iran lubi pogonić za Mruczkiem szczególnie, wtedy do "akcji" włącza Ciapek i mimo, że 2 razy mniejszy, to Irana pogoni :D
Zabawa Ciapka i Totka :) Timberland się tylko z boku przygląda :)

I taka jest nasza miłość do tych domowych futrzaków :) Gdybym miała warunki i gdyby mnie było stać, to chętnie bym jeszcze ze 2 psy i 2 koty widziała i siebie :) Ale to są ogromne koszta i nie problem zabrać, tylko potem jeszcze dać dobrze zjeść, zaszczepić, w razie choroby zapłacić za lekarza i lekarstwa...
W domu nie mam nigdy czysto, bo zawsze jakiś pies lub kot jest. Chociaż jak by się je czesało i tak sierść jest na podłodze. Brudne łapy na ścianie pod oknem, na które koty wskakują... Ale nie wyobrażam sobie bez nich życia :)

I tak właśnie przypadkowo zaczęła się moja miłość do psów i kotów, których nigdy nie lubiłam, a wręcz się ich brzydziłam :)